Filmy zazdrość, piwnica

Kale po utracie ojca zamyka się w sobie, sprawia wiele problemów, za które zostaje skazany przez sąd na areszt domowy. Zamknięty w czterech ścianach własnego domu znajduje sobie nowe zajęcie, jakim jest obserwacja sąsiadów. Zaczyna podejrzewać, iż jeden z nich jest seryjnym mordercą.

Świat według Kiepskich przedstawia osobliwe perypetie Ferdynanda Kiepskiego (Andrzej Grabowski), jego rodziny i sąsiadów. Główny bohater to postać nieprzeciętna – totalny leń i niepoprawny kombinator w wiecznych finansowych tarapatach, jednakże obdarzony niepospolitą inwencją, skłaniającą go do coraz bardziej oryginalnych przedsięwzięć. Od 1998 roku widzowie Polsatu śledzą wydarzenia, o których – jak mawia Ferdynand Kiepski – „nie śniło się nawet fizjologom”. Bohater był… w ciąży z ufoludkiem, skonstruował perpetum mobile, wysłał w kosmos teściową, skraplał głupotę, hodował w domu wirtualne świnie, sklonował żonę w warunkach domowych…

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Helga Ulmann (Macha Méril) wykazuje zdolności telepatyczne, co pozwala jej gościć w Rzymie, na sympozjum poświęconym zjawiskom nadprzyrodzonym. Na miejscu kobieta wyczuwa negatywne wibracje i tego samego dnia zostaje brutalnie zamordowana. Jedynym świadkiem zbrodni jest pianista - Marcus Daly, który postanawia wyjaśnić zagadkę...

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Grupa początkujących filmowców udaje się do domu na odludziu w Teksasie, by nakręcić tam swój sekretny film. Starsi, ekscentryczni gospodarze, którzy wynajmują im posiadłość, szybko zaczynają się interesować swoimi gośćmi i wkrótce ich podejrzana ciekawość przybiera drastyczny obrót.

Janosik jest postacią polskich i słowackich legend. W rzeczywistości żył na przełomie XVII i XVIII wieku, a akcję filmu przeniesiono na początek XIX wieku. Janosik nie jest tylko zbójem, mszczącym się na wszystkich tych, którzy wyrządzili krzywdę chłopom, ale także wielkim patriotą, który uczestniczy w wielu zrywach narodowych tamtego okresu np. regularnej walce z zaborcą austriackim. Zostaje aresztowany w chwili ślubu z Maryną.

Z córką agenta wywiadu III Rzeszy, który odsiaduje wyrok w Stanach Zjednoczonych, kontaktuje się agent amerykański, Devlin. Proponuje jej wyjazd do Rio de Janeiro i przeniknięcie do tamtejszej organizacji zbiegłych z Europy nazistów, a w szczególności - odwiedzenie dawnego przyjaciela ojca: właśnie w jego domu mieści się centrala.